Ζήσε το όνειρο σου στην Ελλάδα. ‘Όλοι μπορούν να το ζήσουν. Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, Αυστραλοί, Ασιάτες. Κάποιοι Ασιάτες. Όχι όλοι. Μόνον οι Ασιάτες με τα παχιά πορτοφόλια.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Οι αρχές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αλλαγή στην πολιτική εμβολίων, αλλά οι κίνδυνοι πρέπει να καταγραφούν για λόγους διαφάνειας

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ η FDA ανακοίνωσε ότι πρέπει να αναγράφεται στα εμβόλια τύπου mRNA η προειδοποίηση για εκδήλωση ανεπιθύμητης παρενέργειας όπως της φλεγμονής της καρδιάς.
Οι αρχές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αλλαγή στην πολιτική εμβολίων, αλλά οι κίνδυνοι πρέπει να καταγραφούν για λόγους διαφάνειας.

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ανέφερε στις 23 Ιουνίου 2021 ότι θα προσθέσει μια προειδοποίηση για καρδιακή φλεγμονή στο ενημερωτικό δελτίο για τα εμβόλια Pfizer και Moderna mRNA για τον COVID-19 που χορηγούνται σε ασθενείς πριν από τον εμβολιασμό.
Σε συνεδρίαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), ο Δρ Doran Fink, αναπληρωτής διευθυντής του τμήματος εμβολίων της FDA, δήλωσε στην επιτροπή ότι η FDA θα «προχωρήσει γρήγορα για να ενημερώσει τα ενημερωτικά δελτία για να διασφαλιστεί η διαφάνεια γύρω από τους εντοπισμένους κινδύνους, ανεξάρτητα από το πόσο σπάνιοι είναι».
«Συμφωνούμε ότι, βάσει των διαθέσιμων δεδομένων, μια προειδοποιητική δήλωση στα ενημερωτικά δελτία τόσο για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης όσο και για τους εμβολιασμένους ή δυνητικά εμβολιασμένους θα ήταν δικαιολογημένη σε αυτήν την περίπτωση».
Ο Fink πρόσθεσε ότι οι προειδοποιήσεις «πιθανότατα θα περιλαμβάνουν πληροφορίες που δηλώνουν ότι αυτά τα συμβάντα έχουν συμβεί σε ορισμένους εμβολιασμένους, ιδιαίτερα μετά τη δόση δύο εμβολίων mRNA, ότι τα συμπτώματα εμφανίζονταν ήταν συνήθως αρκετές ημέρες έως μια εβδομάδα μετά τον εμβολιασμό».
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος και δύσπνοια.

Τα ευρήματα

Σε συνεδρίαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων εξετάστηκαν τα τελευταία δεδομένα σχετικά με περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας μετά από εμβολιασμό mRNA σε εφήβους και νεότερους ενήλικες κάτω των 29 ετών, ιδιαίτερα μετά από την δεύτερη δόση.
Η πλειονότητα των περιπτώσεων φλεγμονής της καρδιάς έχει επίσης αναφερθεί σε άνδρες ασθενείς.
Ένα μέλος της ομάδας ανέφερε ότι υπήρχε «πιθανή συσχέτιση της μυοκαρδίτιδας με τον εμβολιασμό mRNA σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες».
Ο Δρ Mathew Oster, καρδιολόγος στην παιδική υγειονομική περίθαλψη της Ατλάντα, είπε επίσης «φαίνεται ότι τα εμβόλια mRNA μπορεί να προκαλέσουν μυοκαρδίτιδα».
Ο Δρ Tom Shimabukuro, αξιωματούχος του CDC, στη συμβουλευτική επιτροπή εμβολίων του οργανισμού, δήλωσε ότι τα ποσοστά περιπτώσεων που καταγράφηκαν στο σύστημα αναφοράς είναι υψηλότερα από τα αναμενόμενα σε νεαρούς άνδρες.

Τι είναι αυτές οι φλεγμονές;

Η μυοκαρδίτιδα είναι φλεγμονή του καρδιακού μυός, ενώ η περικαρδίτιδα είναι φλεγμονή του ιστού που μοιάζει με σάκο που περιβάλλει την καρδιά.
Η φλεγμονή μπορεί επίσης να συμβεί λόγω μόλυνσης από τον ιό που προκαλεί την ασθένεια COVID-19.
Μέχρι στιγμής, κανείς δεν πέθανε από φλεγμονή μετά τον εμβολιασμό, αν και πολλοί έχουν νοσηλευτεί .
Ωστόσο, οι υψηλότερες από το αναμενόμενο αναφορές καρδιακής φλεγμονής σε εφήβους και νεαρούς μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου mRNA ώθησαν το CDC να διερευνήσει περαιτέρω το ζήτημα.
Από τις 11 Ιουνίου, περισσότερες από 1.200 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας ή περικαρδίτιδας μετά το εμβόλιο αναφέρθηκαν στις ομοσπονδιακές υγειονομικές αρχές μεταξύ περισσότερων από 300 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίου mRNA που χορηγήθηκαν.
Οι περισσότερες από τις περιπτώσεις αναφέρθηκαν μετά τη λήψη των εμβολίων Pfizer-BioNTech.
Ορισμένα έχουν αναφερθεί από ασθενείς που έλαβαν το εμβόλιο Moderna.
Το εμβόλιο Pfizer-BioNTech έχει εγκριθεί για παιδιά από 12 ετών, ενώ το Moderna για ενήλικες 18 ετών και άνω.

Παρά την «πιθανή συσχέτιση» της καρδιακής φλεγμονής και των εμβολίων mRNA, η συμβουλευτική επιτροπή εμβολίων λέει ότι ο κίνδυνος μυοκαρδίτιδας ή περικαρδίτιδας σε εφήβους και νεότερους ενήλικες μετά τον εμβολιασμό με εμβόλιο mRNA δεν απομειώνει τα οφέλη του εμβολίου.

Η ομάδα ανέφερε ότι η τρέχουσα πολιτική εμβολίων δεν θα αλλάξει, αλλά οι κίνδυνοι καρδιακής φλεγμονής θα πρέπει να γνωστοποιούνται στους ασθενείς.

Η συμβουλευτική επιτροπή σχεδιάζει να διατυπώσει τέσσερις συστάσεις:

1) Για άτομα που είχαν περικαρδίτιδα πριν από το πρώτο εμβόλιο mRNA, μπορεί να «λάβουν οποιοδήποτε εμβόλιο COVID-19 εγκεκριμένο από την FDA».
2) Για άτομα που αναπτύσσουν περικαρδίτιδα μετά την πρώτη λήψη του mRNA, μπορούν να πάρουν τη δεύτερη δόση «μετά την επίλυση των συμπτωμάτων».
3) Για άτομα με μυοκαρδίτιδα πριν από το πρώτο εμβόλιο COVID-19, μπορούν να προχωρήσουν και να εμβολιαστούν εάν η «καρδιά τους έχει αναρρώσει».
4) Για άτομα που εμφάνισαν μυοκαρδίτιδα μετά την πρώτη δόση mRNA, θα πρέπει να «αναβάλουν τη δεύτερη δόση του εμβολίου mRNA COVID-19 έως ότου γίνουν γνωστές περισσότερες πληροφορίες».
Ωστόσο, ενδέχεται να προχωρήσουν στη δεύτερη δόση εάν η καρδιά τους έχει αναρρώσει και έχουν συμβουλευτεί τον γιατρό τους.

Η τρέχουσα πολιτική εμβολίων του CDC αναφέρει ότι «τα εμβόλια COVID-19 συνιστώνται σε άτομα ηλικίας 12 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με την άδεια έκτακτης ανάγκης από την FDA.»

Το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ (HHS), το CDC, η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών και 14 άλλοι οργανισμοί υγείας έχουν δημοσιεύσει μια κοινή δήλωση με σκοπό να διαβεβαιώσουν τους Αμερικανούς ότι η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα είναι σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν πρέπει να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους από εμβολιάζονται.
«Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα: αυτή είναι μια εξαιρετικά σπάνια ανεπιθύμητη ενέργεια και μόνο ένας εξαιρετικά μικρός αριθμός ανθρώπων θα το βιώσει μετά τον εμβολιασμό.
Είναι σημαντικό, για τους νέους που το κάνουν, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιες και τα άτομα αναρρώνουν συχνά μόνοι τους ή με ελάχιστη θεραπεία.
Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα είναι πολύ πιο συχνές εάν κάποιος ασθενήσει με COVID-19 και οι κίνδυνοι για την καρδιά από τη μόλυνση με COVID-19 μπορεί να είναι πιο σοβαροί», δήλωσε το HHS.
«Ενθαρρύνουμε ανεπιφύλακτα όλα τα άτομα ηλικίας 12 ετών και άνω που είναι επιλέξιμα να λάβουν το εμβόλιο σύμφωνα με την εξουσιοδότηση έκτακτης ανάγκης για εμβολιασμό, καθώς τα οφέλη του εμβολιασμού υπερτερούν κατά πολύ των βλαβών»

www.bankingnews.gr

Αυτή την Δευτέρα 28 Ιουνίου καλεσμένος της Άννας Ματθαίου στην εκπομπή ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ ο σκηνοθέτης και τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του κινηματογραφικού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, βραβευμένος με διεθνή κινηματογραφικά

Ο Αναβάτης και ο Ελέφαντας

Το νέο έργο της Μαρίας Γοργία κάνει πρεμιέρα στο Μιλάνο στο Φεστιβάλ "The Naked Theater" της Teresa Pomodoro, με 2 ζωντανές παραστάσεις στις 30/6 & 1/7/2021, αλλά και με live streaming!

https://www.nohma.org/?fbclid=IwAR3_i8mc65zpC4iRyi8WrwW_73TJA5yjDSKFFIXpeRYhgjVA-8pa_sDzTDw

Η παράσταση είχε προγραμματισμένη πρεμιέρα τον Μάρτιο 2020 αλλά λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας και του κλείσιμου των πολιτιστικών δρώμενων για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναβλήθηκε.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Ποιά η σχέση του αναβάτη ενός ελέφαντα με τον ελέφαντα;...

Του Υπερανθρώπου του Νίτσε με τον άνθρωπο;...

Του γονιού με το παιδί του;...

Του εκπαιδευτή με το εκπαιδευόμενο ζώο (ή άνθρωπο);...

Συνεχίζοντας στην ίδια πορεία και με τα άλλα έργα της σχετικά με τη σχεσιακή αναζήτηση, η χορογράφος ανατρέχει κατά κύριο λόγο στα εργαλεία σύγχρονων υπαρξιακών θεωριών, αλλά και ψυχολογικών θεωριών του 20^ου και 21^ου αιώνα.

Αποσπάσματα  από το μοναδικό, εξαιρετικά δυναμικό, ποιητικό αλλά και φιλοσοφικό κείμενο του Νίτσε, «έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα», έχουν επιλεγεί και διατρέχουν το έργο αντιπαρατιθούμενα με αντιφατικές κινητικές εικόνες...

Η κύρια επιρροή προέρχεται από το βιβλίο του βραβευμένου ψυχολόγου Τζόναθαν Χάιντ, «Η υπόθεση της ευτυχίας».

Ο ανθρώπινος νους, σύμφωνα με τον Χάιντ είναι διαιρεμένος. Μπορεί να παρομοιαστεί με έναν ελέφαντα και τον αναβάτη του. Ο αναβάτης αποτελεί το συνειδητό μέρος του νου, αυτό που ερμηνεύει και συλλογίζεται, αλλά μπορεί να ασκεί μονάχα περιορισμένο έλεγχο σε ό,τι κάνει ο ελέφαντας... Ο ελέφαντας περιλαμβάνει όλο το υπόλοιπο σύστημα: ενδόμυχα αισθήματα, ενστικτώδεις αντιδράσεις, συναισθήματα και διαισθήσεις, το ασυνείδητο... Η εικόνα ενός αναβάτη πάνω σε έναν ελέφαντα είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας ενδεικτική της αδυναμίας του έλλογου νου να δαμάσει ή να καθοδηγήσει το μεγάλο αυτό ζώο, στην περίπτωση (αρκετά συχνή) που οι δύο αυτές διαφορετικές νοημοσύνες δεν συνεργάζονται σωστά.

«Η ευτυχία πηγάζει από το ανάμεσα» μας λέει ο Χάιντ και όχι μόνο από μέσα μας, όπως συμπέραναν ο Βούδας και ο Επίκτητος.

Σύμφωνα με μια απόπειρα ερμηνείας και ανάλυσης του Ζαρατούστρα του Νίτσε, ο άνθρωπος που στοχεύει στον Υπεράνθρωπο, θεωρεί ότι πρέπει να αυτοϋπερνικηθεί, ώστε να καταλήξει να δαμάσει τον άνθρωπο-ελέφαντα...

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σύλληψη-Ιδέα/Χορογραφία/Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία/Δραματουργία:

Μαρία Γοργία

Κείμενα: «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» του Φρίντριχ Νίτσε

Άλλα Κείμενα: Μαρία Γοργία και ερμηνευτές

Μουσική: Βαλκυρίες του Ρίχαρντ Βάγκνερ

Μουσική επιμέλεια: Μαρία Γοργία, Σταύρος Αποστολάτος

Υποκριτική λόγου: Αγγελική Καρυστινού

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες: Αγγελική Σβορώνου, Βαγγέλης Αγγελάκης

Ερμηνεύουν:

Θέμις Ανδρεουλάκη, Βάσω Μακρή, Μαρτίνα Κώστα Ντιάνκοβα, Μαρία Ανεζάκη, Παύλος Λαουτάρης.

***Η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβριο του 2021***

Είναι εύκολο να αφήσεις  το χέρι σου να γράψει για  το άδικο , για την  τυρρανία  των αφεντικών, για το πώς  είναι  θέμα  ζωής ή θανάτου  να αγωνιστείς για  να προστατέψεις  τα εργατικά και κοινωνικά σου δικαιώματα, για το πως θα μάθεις να πορεύεσαι  μαζί  με τους  συναδέλφους σου, πως  θα  βάλεις ως πρώτο καθήκον σου να τους ακούς  κι όχι να παριστάνεις  ότι ακούς. Είναι εύκολο να γράφεις για  τή συναδέλφισα ή το συνάδελφο που είναι υποκείμενα  της εκμετάλευσης   της εργοδοσίας, και σάκος του μπόξ  πάνω στον οποίο   γυμνάζεται  ο κάθε τσανακογλύφτης  επιστάτης - εντολοδόχος  των "απο πάνω".

Όταν  όμως  θέλεις να γράψεις  για τον  Παναγιώτη Καλφαγιάννη  τότε  το χέρι μουδιάζει όχι γιατί δεν μπορεί  να γράψει χίλια  δυο για όσα  έχει πεί για όσα έχει προσφέρει  στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ συνδικαλιστικό κίνημα,  για όσα  έχει αντέξει, για όσα  "προφήτεψε" , όχι σαν "μετα Χριστόν προφήτης" αλλά  σαν  διορατικός  συνδικαλιστής  και ανιδιοτελής  αγωνιστής. Μουδιάζει το χέρι γιατί  ότι και να γράψεις για αυτό το "ιερό τέρας" του συνδικαλισμού που  αποχωρεί απο τη θέση  του προέδρου της ΠΟΣΠΕΡΤ και απο την ΕΡΤ, θα αδικούν  την αλήθεια και την πραγματικότητα.

Σε όλους εμάς   που  βρεθήκαμε δίπλα  του σε πολύ δύσκολες στιγμές,  στα "χαρακώματα" του αγώνα   στην καθημερινή  πάλη  με το άδικο, το ψέμα, τη λάσπη,την προδοσία, το  ξεπούλημα συνειδήσεων,  τον αυταρχισμό, την κυβερνητική  βαρβαρότητα ο Καλφαγιάννης  ΕΙΝΑΙ  πηγή έμπνευσης, δύναμης, γνώσης και προπάντων  ανθρωπιάς. Το κενό που αφήνει πίσω του  είναι αναμφισβήτητα  τεράστιο, όμως  οι σπόροι που  φύτεψε  ελπίζω ότι  θα  φυτρώσουν, θα βλαστήσουν  και θα κάνουν  ακόμα πιο δυνατό  το δέντρο της ΠΟΣΠΕΡΤ, της ομοσπονδίας  μας, του συνδικάτου  που έδειξε   σε όλους  εντός και εκτός Ελλάδας, ότι ο συνδικαλισμός  δεν πέθανε , όπως δεν πέθανε και η δίψα του εργάτη, του υπάλληλου, του μικρομαγαζάτορα, του ελεύθερου επαγγελματία, του φοιτητή, του μαθητή, του συνταξιούχου, του άνεργου και του κάθε  κατατρεγμένου απο τα καθεστώτα,για  δίκιο και ελευθερία.

Αφιερώνουμε  στο φίλο , αδελφό συναγωνιστή και υπόδειγμα συνδικαλιστή  Παναγιώτη τα παρακάτω  λόγια  του αγαπημένου μας Χρόνη Μίσιου : 

 

 "...Ε, στις πιο μαύρες ώρες ο άνθρωπος ξεφυτρώνει κάτι κάποια στιγμή, αν νιώθει!

 Για να έχεις συναισθήματα, όμως, πρέπει να νιώθεις συναισθήματα, να έχεις την απαραίτητη αυτογνωσία. Αλλά η σημερινή ζωή των ανθρώπων όπως είναι οργανωμένη είναι και αποσυναισθηματοποιημένη, ή τα συναισθήματα που νιώθει ο σημερινός άνθρωπος, και ιδίως ο νέος άνθρωπος, είναι κυρίως αρνητικά. Είναι συνεχώς αρνητικά φορτισμένος! Είτε θα δει τον προϊστάμενο, είτε θα δει τον μπάτσο, είτε θα δει οποιονδήποτε μέσα σε κάποιες σχέσεις, οι οποίες είναι αρνητικές.

Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο, παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό. Λέει ο Μπορις Βιαν: «σ’ ένα σύστημα που εκθειάζει τον πόλεμο και απαγορεύει τον έρωτα», που θεωρεί τον έρωτα αμαρτία, σ’ ένα σύστημα που καθαγιάζει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, σ’ ένα σύστημα που δεν σέβεται την προσωπικότητα του ανθρώπου, τον υποτάσσει κάτω από μια εξουσία, σ’ ένα σύστημα που παράγει άχρηστα πράγματα...

...Εγώ, νιώθω πλούσιος επειδή συμμετείχα στα οράματα και στα ιδανικά της εποχής μου, έστω κι αν αυτά εξελίχτηκαν, όπως εξελίχτηκαν. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είσαι άνθρωπος ζωντανός και να μην συμμετέχεις στο γίγνεσθαι της εποχής σου! Τότε, δεν είσαι τίποτα, δεν είσαι πολίτης, είσαι υπήκοος, είσαι οπαδός, είσαι ένα «ζώον». Και δυστυχώς, έχουμε γεμίσει από οπαδούς και υπηκόους αντί από πολίτες, διότι η λέξη πολίτης, σημαίνει ότι συμμετέχεις, ότι δρας, ότι σκέφτεσαι, ότι έχεις κριτική σκέψη, ότι έχεις φαντασία, ότι έχεις θέληση…

Όταν μεταλλάσσονται οι άνθρωποι, και παύουν να είναι άνθρωποι, μαθαίνουν να παίρνουν μονάχα και όχι να δίνουν. Και αυτό είναι μια μονοσήμαντη σχέση και αρνητική. Είναι η κυρίαρχη σκέψη του λογοκρατούμενου δυτικού πολιτισμού. Διότι υπάρχει και μια άλλη σκέψη και φιλοσοφία: όταν δίνω κάτι, κερδίζω περισσότερο! Όταν έχω οχτώ και δώσω τα τρία έχω έντεκα, λένε οι σοφοί μας. Ενώ ο λογοκρατούμενος δυτικός πολιτισμός λέει, αντίθετα, ότι όταν έχω οχτώ και δώσω τα τρία, μού μένουν πέντε. Γιατί; Διότι το κεντρικό σημείο της «φιλοσοφίας» τους είναι τα αντικείμενα και όχι τα συναισθήματα.

Αυτό, δηλαδή, που είχε πει ο Επίκουρος πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια: προσέχτε, γιατί οι κτήσεις γίνονται κτήτορες και σας κάνουν δούλους! Ποιος τον άκουσε; Ποιός μπορεί σήμερα να καταλάβει αυτό το… ανώμαλο αριθμητικό σύνολο: 8-3=11;

Κι όμως… Παλιότερα, που έρχονταν οι Αλβανοί και τους αντιμετωπίζαμε σαν εγκληματίες, κλέφτες, φονιάδες, γύριζα από τον Αγ. Στέφανο, ήταν χειμώνας και χιόνιζε στον δρόμο και βλέπω ένα ζευγάρι να περπατάει μέσα στο χιόνι και στο βοριά, η γυναίκα κρατούσε ένα μωρό τυλιγμένο με κουβέρτες στην αγκαλιά της και ο άντρας πήγαινε από δίπλα. Σταμάτησα δίπλα τους και τους ρώτησα που πάτε; Μου λένε -στραβά κουτσά συνεννοηθήκαμε- πάμε στο Κέντρο Υγείας. Τους βάζω, λοιπόν, μέσα στο αυτοκίνητο – αυτοί απόρησαν- και τους πάω στο Κέντρο Υγείας. Κανονίζω, εκεί, να τους δει ο γιατρός... Ε, αυτό το βλέμμα που μου έριξε η γυναίκα, είχε τόση ευγνωμοσύνη, τόσες  ευχαριστίες, που εγώ δεν θα το ξεχάσω στη ζωή μου. Κάθε φορά που κάνω μια τέτοια πράξη, ζω πολύ καλά για αρκετό καιρό. Όταν δίνεις κάτι, πάντα κερδίζεις και κερδίζεις τα πιο πολύτιμα. Κερδίζεις τα καλά συναισθήματα.

Πώς να γεμίσεις συναισθήματα τα οποία να γεννήσουν και πράγματα μέσα σου; Περιμένουν οι σύγχρονοι άνθρωποι πότε θα έρθουν οι διακοπές, να πάνε να κάτσουνε είκοσι μέρες να δούνε κανένα ηλιοβασίλεμα! Αλλά, όταν συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας εκείνο το οποίο διαστρέφεται είναι και η αισθητική πλευρά της ζωής μας. Δηλαδή, δεν είναι μονάχα η ποιότητα ζωής, είναι και αυτή η προσέγγιση, η οποία γίνεται κιτς, που βλέπεις στην τηλεόραση, στα σκουπίδια που μας πετάνε στη μάπα…

... Η κοινωνία είμαστε και εμείς. Όταν αλλάζουμε τον εαυτό μας, αλλάζουμε και την κοινωνία. Δεν φεύγουμε απ’ την κοινωνία, συγκροτούμε μια άλλη στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Ανθρώπινη. Όπου θα μπορούμε να κοιταζόμαστε στα μάτια, όπου οι λέξεις θα χουν νόημα, το καλημέρα θα ‘ναι καλημέρα, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, η τρυφερότητα, η αγάπη, ο έρωτας, η δημιουργία, η ζωή, η ανταλλαγή των απόψεων, των ιδεών, της κριτικής σκέψης κι όλα αυτά τα καταπληκτικά πράγματα θα έχουν νόημα. Ξέρετε με πόσα πράγματα όμορφα μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει έξω από αυτά που μας υποχρεώνει το σύστημα να κάνουμε;

Δεν αρκεί απλώς, να θέλουμε μια άλλη ζωή, πρέπει να την κατακτήσουμε! Πρέπει να ξαναβρούμε τα συναισθήματά μας τα χαμένα, πρέπει να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τους νέους. Για μας ήταν πιο εύκολα, γιατί στους νέους το σύστημα βομβαρδίζει την ψυχούλα τους. Εμάς μας δέρνανε, μας κλείνανε στις φυλακές, μας εκτελούσανε. Εντάξει. Είμαστε ζωντανοί όμως.

Ο πολιτισμός είναι η συμπεριφορά των ανθρώπων και η παιδεία τους. Αυτό είναι πολιτισμός. Δεν είναι τα μάρμαρά μας! Στην Ελλάδα, σήμερα, ποιος παράγει τέχνη και πολιτισμό; Έχουμε βουλιάξει εντελώς. Που είναι οι διανοούμενοι να βγούνε μπροστά; Να δώσουνε διέξοδο, να δώσουνε ελπίδα; Δεν ξέρω.

Κάθε χρόνο βγαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά μας Ιδρύματα. Είδε κανένας καμία θετική επιρροή στην κοινωνία από την παιδεία αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων; Ε, δεν βλέπω μέσα στην κοινωνία κάποιον από αυτούς που να 'χει παιδεία! Άλλοι ‘γιναν υπουργοί, άλλοι ‘γιναν βουλευτές. Η ικανότητα απορρόφησης του συστήματος της αθωότητας και της προσωπικότητας του ανθρώπου στην εποχή μας είναι τρομακτική.

Ό άνθρωπος μεταλλάσσεται  συναισθηματικά, ψυχολογικά, βιολογικά, πνευματικά. Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι. Καθημερινά τα πράγματα γίνονται χειρότερα....

....Και φωνάζουμε για τους μετανάστες... Τα λεφτά τους ζητάνε πίσω οι άνθρωποι! Ο δυτικός κόσμος απορρόφησε όλους τους πόρους τους, τους ρήμαξε, τους υποδούλωσε. Κι αντί λοιπόν να πούνε, ρε παιδιά, για καθίστε, να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτούς τους λαούς να φτιάξουν την πατρίδα τους έτσι ώστε να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή, συνεπώς θα τους δώσουμε κεφάλαια πίσω, ώστε να συγκροτηθούν τα κράτη τους και να ζήσουν οι άνθρωποι στη χώρα τους κι όχι να φεύγουν απ’ την  πατρίδα τους και να ζήσουν στα ξένα… Αλλά που να τη βρεις τη λογική;

...Πολλοί, ξαφνικά από επαναστάτες γίνανε πολιτικοί και μπήκανε σε παιχνίδια, τέτοια, που ήταν και άγνωστα και ανήθικα, που δεν τα καταλάβαιναν δηλαδή. Και δεν μπορούσα να βλέπω τους συντρόφους μου… 

....Γιατί πρέπει να μαθαίνουμε αντί να κοιτάμε, να βλέπουμε, να εμβαθύνουμε σ’ αυτό που βλέπουμε, σ’ αυτό που σκεφτόμαστε. Είναι καλά παιδιά, και όταν συναντιόμαστε, είμαστε πάντα φορτισμένοι από συγκίνηση. Κλαίμε, συχνά, κιόλας. Ναι, κλαίμε.

...Τους είπα, αν νομίζετε ότι είναι ζωή αυτή που ζείτε με γεια σας και χαρά σας και με τα… τενεκεδένια φέρετρά σας θα ‘στε μια χαρά! Ξέραν την αλήθεια, ξέραν το άσκοπο της ζωής τους, τα ήξεραν, ήταν έξυπνοι άνθρωποι, αλλά φοβούνταν να την αντικρύσουν. Και θα πούνε κάποια στιγμή, τι κάνω ρε μαλάκα, που ζω; Είναι δυνατόν να είναι αυτή η ζωή μου; Πρωί, μεσημέρι, βράδυ… κι όταν τελειώνει η μέρα να λέω «Αχ! Έφυγε ακόμη μια μέρα!». Ένα κεράκι που έσβησε ακόμα ήταν, αυτό ήταν.

.... Γι' αυτό, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να χτυπάμε, να καταργούμε, τις δομές του συστήματος και να το μεταρρυθμίζουμε προς τον άνθρωπο.

... Εκείνο που μπορώ να υποστηρίξω το υποστηρίζω: ότι ο μόνος δρόμος, ο οποίος δεν μας οδηγεί σε κανένα λάκκο, σε καμιά λακκούβα, σε κανένα κακό συναπάντημα, είναι ο δρόμος της αγάπης, είναι ο δρόμος της τρυφερότητας, είναι ο δρόμος της κατανόησης, είναι ο δρόμος της υπεράσπισης της διαφορετικότητας του άλλου! Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Αν τον ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο δεν κινδυνεύουμε. Ούτε εμείς ούτε οι συνάνθρωποί μας.

(αποσπάσματα απο τη συνέντευξη του αείμνηστου  Χρόνη Μίσιου στην Κρυσταλία Πατούλη  ου TVXS το Φeβρουάριο του 2012) 

«Χίλια καντάρια ζάχαρη» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Ανθούλας Διαμάντη-Κηπιώτη, αναπλ. καθηγήτριας της Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις.

Η ιστορία της κυρά Φροσύνης είναι γνωστή σε όλους, αλλά συνεχίζει να παραμένει στο επίκεντρο των αφηγήσεων με όλες τις παραλλαγές και τις φορτίσεις της. Στο παρόν αφήγημα ιστορία και μυθοπλασία μοιάζουν αξεδιάλυτες, ωστόσο ο μίτος των πραγματικών γεγονότων ουδέποτε χάνεται, κάθε άλλο μάλιστα. Ο μύθος χτίζεται σταδιακά, γύρω από τη λίμνη των Ιωαννίνων, τα βράχια και το Τζαμί του Αλή Πασά. Η Φροσύνη γεννιέται, μεγαλώνει, παντρεύεται παρά τη θέλησή της, ερωτεύεται τον Μουχτάρ. Ο Αλή εξοργίζει και γοητεύει ταυτόχρονα, είναι ισχυρός και αμείλικτος –η θέση του Σουλίου στη συλλογική μας μνήμη έρχεται να ριζώσει ανάμεικτη με περηφάνια και πόνο.

Το βιβλίο αναπτύσσεται και απλώνεται με μια τρόπον τινά σπειροειδή κίνηση απ’ έξω προς τα μέσα, και κατορθώνει –φτάνοντας στον πυρήνα της ιστορίας– να συμπυκνώσει όλο το ιστορικό, κοινωνικό, λαογραφικό και ψυχικό βάρος μιας πραγματικής εικόνας που της χαρίστηκε το προνόμιο του μύθου.

«Τα γεγονότα του παρελθόντος δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, δεν μπορούμε να τα ξεγράψουμε, αλλά ίσως μπορούμε να τα ξαναδούμε από μια άλλη γωνία ή με ένα διαφορετικό φωτισμό»,  επισημαίνει η συγγραφέας Ανθούλα Διαμάντη-Κηπιώτη και προσθέτει: «Μεγάλωσα ακούγοντας την ιστορία της κυρά Φροσύνης σε διάφορες παραλλαγές. Τώρα σε πλήρη ωριμότητα κάνω το ταξίδι της διερεύνησης της με σεβασμό και τρυφερότητα. Ένα ταξίδι συναρπαστικό!».

Η Ανθούλα Διαμάντη-Κηπιώτη γεννήθηκε στα Γιάννενα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν διορίστηκε στην ίδια Σχολή, όπου και εξελίχθηκε σε όλες τις ακαδημαϊκές βαθμίδες έως αυτήν της αναπληρώτριας καθηγήτριας. Από τις ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της: «Πανωφόρια», «Γεια στο στόμα σου», «Βήματα στην ομίχλη» και «Ο παππούς Καπετάν Γιάννης».

Πληροφορίες και κεντρική διάθεση του βιβλίου: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, Αδριανείου 3 & Κατεχάκη, 115 25 Αθήνα (Ν. Ψυχικό), Τηλ.: 210 - 67 14 371, 67 14 340.

Λίγο πριν από την ανακοίνωση της ποινής, ο δράστης εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του θύματος